آموزش سیسکو CCNP Switch – تعریف STP

آموزش سیسکو CCNP Switch – تعریف STP – قسمت پنجم

ایجاد تغییرات در STP Timer ها :

همانطور که میدانید spanning tree از ۳ مدل timer برای ارسال BPDU در شبکه استفاده میکند و بدین وسیله میتواند وضعیت پورت ها را بررسی نماید.

این سه timer مختلف عبارتند از :

۱- Hello time : به صورت پیش فرض ۲ ثانیه میباشد و میتواند بین ۱ تا ۱۰ ثانیه باشد.

۲- forward time : به صورت پیش فرض ۱۵ ثانیه هستند که یکی برای listening و یکی برای learning استفاده میشود. شما میتوانید مقدار بین ۴ تا ۳۰ ثانیه را برای این تایمر انتخای نمایید.

۳- max-age time : حداکثر زمانی که عمر پکت BPDU را تعیین میکند که به صورت پیش فرض ۲۰ ثانیه میباشد. زمان انتخابی بین ۶ تا ۴۰ ثانیه میتواند باشد.

دستورات برای تغییر دادن timer ها در spanning tree :

Switch(config)# spanning-tree [ vlan vlan-id ] hello-time seconds
Switch(config)# spanning-tree [ vlan vlan-id ] forward-time seconds
Switch(config)# spanning-tree [vlan vlan-id ] max-age seconds

انتخاب vlan ها در دستورات بالا به صورت انتخابی بوده و در صورتی که انتخاب نشوند ، تنظیمات بر روی تمامی vlan ها و سوئیچ اعمال میشود.

تنظیم اتوماتیک Timer ها در Spanning tree :

همانطور که به یاد دارید در هنگام تعریف سوئیچ به عنوان root میتوانستیم پارمتری به نام قطر شبکه ( diameter ) را نیز تعیین کنیم که این پارمتر باعث تنظیم شدن اتوماتیک timer ها میباشد .

طبیعی است کم یا زیاد کردن قطر شبکه بایستی در رسیدن پکت BPDU به سوئیچ ها تاثیر گذار باشد و بدین جهت تمامی timer ها به جهت بالا رفتن میزان همگرایی در شبکه بایستی تغییر کنند.

دستور تعریف diameter :

Switch(config)# spanning-tree vlan vlan-list root { primary | secondary } [ diameter diameter [ hello-time hello-time ]]

مقدار diameter بین عدد ۱ تا ۷ سوئیچ میتواند باشد و به صورت پیش فرض ۷ هاب میباشد.

دستور نمایش timer ها در spanning tree :

برای دیدن تایمر ها از دستور زیر استفاده میکنیم ، به مثال زیر توجه کنید :

Redundant Link Convergence :

همانطور که میدانید همیشه یک مسیر به سمت سوئیچ root در شبکه وجود دارد و بقیه لینک ها به صورت alternative منتظر قطع شدن ارتباط اصلی هستند تا در صورت fail شدن لینک اصلی ، جایگزین گردند.

سه روش جهت انتخاب redundant link ها وجود دارد :

۱- PortFast :

این حالت فقط روی سوئیچ های لایه access شبکه کاربرد دارد که به PC ها و Workstation ها متصل هستند. انتخاب این دستور جهت بالابردن Convergence شبکه بسیار حائز اهمیت میباشد زیرا دیگر با وصل شدن یک pc به سوئیچ کل توپولوژی شبکه دستخوش تغییر نمیشود .

به صورت پیش فرض PortFast روی تمامی پورتها غیر فعال میباشد . برای تبدیل کردن تمامی پورت ها به حالت portfast از دستور زیر استفاده میکنیم :

Switch(config)# spanning-tree portfast default

برای غیر فعال کردن portfast برای یک پورت خاص از دستور زیر استفاده میکنیم :

Switch(config-if)# [ no ] spanning-tree portfast

اگر پورت متصل به PC بر روی سوئیچ portfast نباشد زمان ۵۰ ثانیه طول میکشد تا pc به شبکه متصل شود ( ۳۰ ثانیه برای listening و learning ، همچنین ۲۰ ثانیه برای etherchannel ).

حتما دقت کنید که portfast روی پورت هایی که به سوئیچ و یا هاب متصل هستند غیر فعال گردد.

نمایش وضعیت روی پورت portfast :

Switch# show spanning-tree interface type member/module/number portfast

۲- UplinkFast :

روی سوئیچ های access ی فعال میشود که بیشتر از یک لینک ارتباطی با سوئیچ های لایه distribution دارند.

همانطور که میدانید جهت بالابردن سطح اصمینان در شبکه شما میتوانید چندین ارتباط بین سوئیچ لایه access و distribution در شبکه برقرار کنید و زمانی که یکی از لینک ها fail میشود لینک های بعدی جایگزین گردد .

بسیاری از سوئیچ های catalyst سیسکو به صورت پیش فرض دو پورت uplink دارند .

[ Switch(config)# spanning-tree uplinkfast [ max-update-rate pkts-per-second

زمانی که لینک اصلی قطع میشود uplinkfast به این موضوع توجه میکند که سوئیچ به وضعیت root تبدیل نشود و باعث اختلال ذر شبکه نشود و برای این کار ۴۹۱۵۲ واحد به priority و ۳۰۰۰ واحد به cost اضافه میکند.

همچنین کل جدول mac address هایی که در جدول cam خود نگه داری میکرده را برای سوئیچ های مجاور میفرستد تا به آنها برای شناسایی mac address ها کمک کند . نرخ ارسال CAM Table برای سوئیچ های مجاور با پارامتر max-update-rate مشخص میگردد که به صورت پیش فرض ۱۵۰ پکت در هر ثانیه میباشد و میتواند عددی بین ۰ تا ۶۵۵۳۵ باشد.

دستور مشاهده وضعیت uplinkfast :

۳- BackboneFast :

این حالت روی سوئیچ ها لایه core شبکه قابل اجرا میباشند. برخلاف uplinkfast این بار میخواهیم که سوئیچ را به وضعیت root ببریم و یا سوئیچ دیگری را ب عنوان سوئیچ root در شبکه انتحاب نماییم.

زمانی که پکت BPDU از طرف یک designated port دریافت میشود در واقع خبر از قطع یک لینک را میدهد که به صورت مستقیم به سوئیچ ما وصل نیست و اصطلاحا Indirected link ی را که قطع میشود به اطلاع سوئیچ ما میرساند .

اگر BPDU از پورتی دریافت شود که در وضعیت Block بوده اند ، سوئیچ ما در ابتدا root port خود را بررسی میکند که آیا به root bridge دسترسی دارد یا خیر ، یا سایر Block پورتها را بررسی میکند که آیا به سوئیچ root دسترسی دارند.

اگر BPDU از طریق root port به سوئیچ رسیده باشد و پورت های دیگر در وضعیت Block باشند ، در نظر میگیرد که هیچ اتفاقی نیافتاده است.

اگر BPDU از طریق root port به سوئیچ رسیده باشد و پورت های دیگر در وضعیت Block نباشند ، این وضعیت نشان دهنده این است که مشکلی برای سوئیچ root در شبکه اتفاق افتاده است .

به صورت پیش فرض backbonefast روی تمامی سوئیچ ها غیر فعال است.

فعال سازی و نمایش وضعیت backbonefast :

Switch(config)# spanning-tree backbonefast